VEYSEL
ahu kaç sene önce yazmışım.. mart 2012.. yeridir; 21 mart geldi yine..
fena yazmamışım la, okuyunuz..
güneş doğarsa, onların yüzü suyu hürmetine doğar..
rüzgar eserse, bilesiniz, onlar üçün eser.. dağbaşında bi yaprak kımıldasa haberleri olur, içten içe gülümserler hep.. bi koyun kuzulasa en ırak yerde, mutlaka rızaları-desturları vardır..
eğer gönül koyarlarsa bigün, ekseninde dönmez olur bu gezegen..
tanrı katı deyu bi yer, ki samimi söylüyom vardır.. bakmayın, hiçbi kokuşmuş din bunu gereği gibi açıklayamaz.. ne önemi var.. zaman zaman oraya değin yükselip de döner bunlar..
türk halk şiirinin ozanları, evliyalarıdır bu göynü güzel adamlar.. ‘’çıktım yücesine seyran eyledim’’ dizesini hemen hemen hepsinin kullanmış olması raslantı mıdır sanıyonuz..
çıkarlar makamların en yücesine, alemi seyrederler..
anadolu toprağı yaratılalı beri..
**** ****
hurafe sanırsınız belki, guru laf zannedip dudak bükersiniz..
nerden bileceksiniz..
o boyuta erişmeyi kolay mı görürsünüz..
bi zincirdir bu, yüzyıllardır sürüp gider..
belki en değersiz, en sıradan, en pespaye halkasıyımdır.. büyük ihtimal, zurnanın son deliği bile değilimdir..
ama, aşık gavlaki yani ben de oralarda bi yerde bekler dururum..
ömür deyu yaşadığım budur..
neyle göreceksiniz..
**** ****
renklerden yalnızca kırmızıyı anımsadığı söylenir aşık veysel’in.. 7 yaşında geçirdiği hastalık, bi gözünü kör etmiştir.. bi yerleri kanamıştır minikken, aklında oradan kalır kırmızı da.. ötesi yoktur..
en olmadık bi kaza sonucu diğer gözünü de kaybeder sonra veysel.. ahırda inek sağarken, gözüne süt güğümü mü girmiştir, nedir.. tam kalmamış aklımda ayrıntısı..
bizler, elektirik kuyruğunda beklemeyi, asansörün yavaş ilerlemesini, ne bileyim sırf giresun doğumlu olmayı falan dert sanıyoz hep; ‘’ulan bu gadar mı çilesi olur bi adamın’’ diyoz ya yeri geldikçe..
adamın iki gözü de görmüyo.. karısı bunu bırakıp başkasına kaçıyo.. iki evladının ölümünü yaşıyo.. ardından ana-babası yaşama veda edince iyice bi başına kalıyo dünyada..
aşık veysel olmak böyle bişidir..
**** ****
tanımlayabilmek çok zor..
Allah hiç kimseyi bu duruma düşürmesin..
eşinin, sabah, bi başka herifle kaçacağını anlayınca veysel, akşamdan ayakkaplarının içine para bırakıyo..
‘’elin adamına muhtaç kalmasın’’ diye midir, ‘’sonbi kez görevimi yapayım’’ diye mi, kimbilir??
bu yalan dünyanın değerleriyle bakarsan; ‘’vay midesiz pezevenk’’ demek bile mümkün..
ama, tanrı katından öyle gözükmüyo bu işler..
yerküre kuruldu kurulalı, bundan daha büyük bi incelik yapılmadı..
aşık veysel olmak böyle bişidir..
**** ****
sonradan yine evlendiriliyo aşık veysel..
çok da önemli diğildir kanımca..
**** ****
aşık veysel’in şiirlerini anlamak üçün, yaşadığı bu ihaneti bilmek gerekir..
hiç haketmeden yaşadığı bu iğrençlik, çoğu şiirine sızmıştır usta’nın..
‘’benim sadık yarim kara topraktır’’ diyebilmek için, çiftçi olup toprakla uğraşmak, karasapanla tarla sürmek şart mıdır ki??
misal; ‘’kuş olsan da kurtulmazdın elimden / eğer görsem idi göz ile seni’’ sözleri, laf olsun diye mi edilmiştir??
1894 yılında doğdu, 21 mart 1973’te öldü aşık veysel.. ölüm yıldönümü bugün..
bulun tüm yapıtlarını okuyun, ihanetin acısını görün..
herşeyi de benden beklemeyin..
**** ****
geçen, bi sohbet esnasında; ‘’aşık veysel’in 70’li yıllarda giresun’a geldiği, bazı ilkokullarımızda konser verdiği’’ iddia edildi..
milli eğitim’in düzenlediği bi kampanya adına mı neymiş, tam anımsanmadı..
o yıllar, ben de ilkokul öğrencisi idim.. bööle bişi olsa unutmam çok zor, hatta olacak iş diğil..
araştırdım da zaten.. o dönemi yaşamış öğretmenlerimizden hiçbiri anımsayamadı bunu..
fakat, sohbetteki sevgili dostum, çok ısrarlı bu görüşünde.. kızıyo bana; ‘’eminim lan ben, geldi ulan veysel’’ diyip..
bilen, hatırlayan varsa, lütfen beni bilgilendirsin..
lütfen..
**** ****
yazı bitti aslında..
son bişey: biyerde oturuyoduk bigaç ağşam önce.. yan masada adım geçti; ‘’işte, aşık gavlaki orada oturuyo’’..
ardıma dönüp baktım, iki gişi, biri tanıdık, diğerini tanımıyom.. gülümsedim bitek.. merak edip de sormadım, nerden icap ettim falan??
amanin, elim kanıyo aksilik.. tırnağımı dipten yemişim..
ben bu kırmızıyı biyerden biliyom..
‘’bulunmaz dermanı yoktur ilacı
vursam yaralasam söz ile seni’’..
**** ****
nur içinde yat ustam..
Bir Yorum Bırak