a) açık gonuşacam, birisinden söz ederken; ”eğer ölmüşse Allah rahmet eylesin, yok şayet sağ ise Allah selamet versin” diyip lafa başlamak, benim üçün hiç bişi demek diğildir.. niye tam bi detaylı araştırma yapmadan konuya giriş yapıyonuz gardeşim?? adam sağ mı, ölü mü, ona göre dinleyecem belki?
b) biliyonuz, anlattıydım, bazen rüyamda bana garip garip cümleler görünür.. işte, aklımda kalanları sabah kalkıp not ettiğim kağıt dün falan gaybolmuş yahu?? ne kadar üzüldüm.. bunların en tatlı olanı; ”siirtli’nin yaptığı sirtakiye katılmam” gibisinden bişeydi.. (gerçi kaybolduğu iyi oldu.. bunları kitaplaştırırsam bi ”iddia sahibi” olmam, peşinden de keramet göstermem gerekecekti.. bu yaştan sonra neremi gösterecektim insanoğluna, aha size keramet diye)
c) üstün zekalı 140 öğrencinin eğitim gördüğü, güzel sanatlar ve fen bilimleri ağırlıklı müfredata sahip bi okul vardır giresun’umuzda.. çok tuhaf karşılarım bu durumu.. 1400 delisi olan bi tımarhaneyi tercih ederim şehrimde..
d) ”sahilde uğradım ben bir güzele / her ne dediysem de yolunan gider / uydurmuş kendine üç beş menendin / sanırsın sadrazam tuğunan gider”.. karacaoğlan..
e) birinci meclis tutanaklarında en sık rastgelinen sözcükler, konuşma sonlarında yer verilen ‘’şiddetli alkışlar ve bravo sesleri’’ ifadesidir.. ne kadar coşku dolu bi meclisse artık bu, hemen hemen her gonuşmacıyı ‘’şiddetli alkışlarla’’ onore etmişler.. büyük işler başarmış insanlara özgü bi tür ‘’deli guvveti’’dir bu.. Allah vatanıma tekrarını nasip etsin..
f) bi apartmandan başka bi apartmana taşınıyoz.. 8 yaşımdayım.. çocukça bi sevinçle eşyalardan önce gitmişim yeni yuvamıza.. ablamla abim, gurbette okuyolar, yoklar bu esnada yanımızda.. peki ben kimle gittim onu da hatırlamıyom bak şimdi.. eski evimizden son eşyalar da yüklenmiş kamyona, evin kapısı kapanmış artık.. annemle babam çıkmışlar dışarı.. o eski apartmanın bahçesinde bi köşeye oturmuş, birbirlerine sarılıp ağlaşmışlar.. geride bırakılan anılar üçün.. şükürler olsun, böyle güzel bi aşkın ürünüyüm..
g) 1-2 tanecik taksi durağı işletmesi vardı çok eskiden giresun’da.. bunlardan biri park taksi idi.. taksiler, günümüzde olduğu gibi angil-dingil araçlar diğil, en kötüsü şevrole, impala falan marka otomobillerden idi.. evin en küçüğü olarak telefon açıp taksiyi ben çağırırdım.. 4 yaşımda şu cümleyi kurabiliyom, ”kaya ekmekçi’nin evine bi taksi yollar mısınız” diyebiliyom deyu, herkes beni bilim adamı gözüyle görürdü çevremde.. numarası bile haala aklımdadır; 1364.. ben ne diyecektim yahu, aha lafımı da unutturdunuz.. park taksi kapanalı en az 40 sene, şehrimizde telefon numaraları 7 haneye yükseleli tahminen 30 yıl olmuştur.. annem dün taksi çağırırken, dili mi sürçtü, aklı eskilere mi gitti bi an bilemem, ”alo, park taksi mi” dedi telefonda.. içlerim eridi..
h) haldun taner’den okumuştum; doğduk doğalı ”hey hey yine de hey hey” olarak bildiğimiz o meşhur külhanbeyi narasının aslı, ”hey, hey, heyin heyine de hey” imiş meğer.. birincisi ne kadar sıradan.. ikincisi ne kadar iddaalı be gardeşim.. anlatabildim di mi.. canınızı severim sizin..
i) ”o, Allah’ın selamı” kisvesi altında gelmiş geçmiş en büyük palavra olarak dilimize, dinimize, yaşantımıza sokulmuş, bi yobazca fesatlık tohumu olarak genlerimize ekilmiş olan ”selamın aleyküm” sözcüğünün kutsal kitap kuran-ı kerim’de çok az geçtiğini biliyo musunuz?? tam aksine, biz ”salih ameller işleyen kullara” cennete girdiğimiz zaman, meleklerce ”selam” deneceği yazıyo.. hem de defalarca tekrarlanıyo bu ”selam” ifadesi.. haberiğiz olsun dedim.. ona göre ölün..
j) n harfi üzerinde inceltme işareti olur bazı yaban dillerinde.. ferhan şensoy üstadım, bu harfi ”yumuşak n” olarak okuyup gereken espriyi yapmıştır zamanında, demem o diğildir.. eğer yanlış bilmiyosam, bu harf ispanyol diline aittir ve okunuşu esnasında ağızdan ”ny” şeklinde bi ses çıkarmayı gerektirir.. şimdi, gel gelelim, asıl noktaya; biliriz ki bu ”ny” sesi, bizim tirebolu ağzının ana sesidir.. örneğin; ”ne yapıyon” derken, ”ne yapıyony” deyu telaffuz eder bizimkiler.. bu ana veriler ışığında, kendimi ispanyol ilan ediyorum..
k) istiklal savaşı gazisi bi aile büyüğümüz vardı, babamın eniştesi falan, öyle bişi, öleli çok oluyo, nur içinde yatsın.. bu gıymetli büyüğüm, iyice yaşlanıp yataklara düştüğünde halisünasyonlar görmeye başlamıştı.. mesela, uykusunun bi yerinde yatağından fırlayıp; ”yunan askerleri geliyo, ne duruyonuz, görmüyo musunuz” falan diye bağırıp-çağırmaya başlıyordu.. ne ilginçtir ve hem de nasıl güzel bişidir, ne dersen de susmuyan bu tatlı insan, sadece ”tamam, Kemal Paşa yola çıkmış, şimdi geliyomuş” denildiği zaman rahata erip tekrar uyuyodu.. bunlar var ya bunlar, vatanımı işgal etmiş zibidiler, Kemal Paşa bi biçimde geldiğinde, halisünasyon görmüşten beter olacaklar..
l) Allah’ıma çok şükür şu yaşlara eriştim, kafasında bişeyleri halletmiş insanlara özgü bi huzurla doluyum.. neler gördüm neler?? misal apartmanda olsun, otobüs mola yerlerinde olsun, ne bileyim yaşadığım türlü-çeşitli kentlerin umumi vc’lerinde olsun, pek çok çiş sesi geldi kulaklarıma.. bi bevliyeci kadar uzmanlaştım diyebilirim konu hakkında.. şunu bilir şunu söylerim, ”dazır dazır işemek” sadece ve sadece giresun erkeğine özgü bi işeme biçimidir.. diğer tüm şehirlerdeki çiş sesleri nazlı bi dere kadar yumuşacık akarken, giresunlu adamın işemesi dağlardan-bayırlardan çılgın bi sel geliyomuş hissi uyandırır türdendir.. başka da bişi diyecek diğilim..
m) ”usul yavaş bas da gel / dökmeler oynamasın / evin arkasından gel / cazu anan duymasın”.. giresun türküsü..
***
kardeşlerim,
cümleten sağlıklı pazarlar dilerim.. önce Allah’a sonra Türk hekimlerine emanet olunuz..
ord prof dr gürsel ötker
giresun ünv tıp fakültesi veremle savaş hastanesi öksürük galeleri bölüm başkanı
1
