Genç okurum yazıp serzenişte bulunmuş; “Hocam siz bir bilim adamısınız, kitaplarınız çok güzel. Ama sizden pek memnun değilim. Türkiye de tüm yeşil alanlar talan ediliyor. Diğer canlıların yaşam alanları yok ediliyor. Siz hiç ses etmiyorsunuz. Halbuki sizin kitleniz geniş. Türkiye’nin yeni bitki örtüsü TOKİ. Ya da betonlaşma.” Bir başka okurum, kadın cinayetleri hakkında niçin yazmıyorsunuz? Göz göre göre kadın katliamı var! Daha ne kadar sessiz kalacaksınız? Size hiç yakışmıyor, diye serzenişte bulunmuş. Bir başkası, velilerin zorbalığından, diğeri öğretmenlerin şevksiz ve umursamaz olduğundan, diğerleri çocuk yaştaki evliliklerin haksızlığından, adalet sisteminin çökmüş olduğundan, özgür medya diye bir şey kalmadığından, polis zorbalığından, halkın cahil ve saldırgan olduğundan, vb. bahsedip bu konularda yazmamı istiyorlar ve beni sessiz kalmakla suçluyorlar. Kamplaşmış ve birbirini ötekileştiren bir toplum içinde benim de yerimi almam gerektiğini söyleyen pek çok mesaj alıyorum.

2000’nin başındaydı. Bir konuşmamdan sonra konferans salonundaki yaşlı bir beyefendi, söylediklerini buradakilerin tümü kabul etse ne yazar, dışarda 80 milyon güruh var güruuuuh, dedi. Oldukça sinirliydi. SAVAŞÇI kitabım yeni çıkmıştı, sordum, henüz okumamıştı. İki yol var, dedim. Elimizde, herkesin elinde, küçük bir kaşık yoğurt var, işte o bizim etki alanımızdır, önce elindeki yoğurdun farkında olacaksın. Siz henüz bir küçük kaşık yoğurdunuz olduğunun farkında değilsiniz. Bir kaşık yoğurdu olduğunun farkında olanlar da ikiye ayrılır; küçücük bir kaşık yoğurt ne işe yarar! 80 kazan süt var, imkansız derler. Bazıları hedef koyar ve azimle, sabırla planlama yapar hedefi için emek verir: Hayrettin Karaca gibi. O yoğurtla önce özenle ufak bir tencere sütü mayalar, daha sonra gerisi, 80 kazan sütü yoğurt yapmak, bir zaman meselesi olur.

Değerli okurlarım, yaşadığımız sorunlar belirli bir Anlam Verme Sisteminin, kültürün sonuçlarıdır; Korku kültürünün BEN BİLİNCİ sorunları yaratır ama çözemez. Çünkü sorunların temelindeki düşünce tarzıyla aynı sorunlara çözüm üretemezsiniz, mümkün değil. Değerler kültürünün BİZ BİLİNCİ gerekir. Korku ve öfke ile beslenip BEN’i önceliğe alan Anlam Verme Sistemi ile, sevgi ve azimle beslenip BİZ’i önceliğe alan Anlam Verme Sistemi birbirinden farklıdır. Ailede, okulda, toplumda, siyasette korku kültürü iş başında olacak, kul hakkı kimsenin umurunda olmayacak ve sanki bu böyle değilmiş gibi sen hep sonuçlara bakıp birilerini suçlayacaksın, farklı sonuçlar bekleyip hep öfkeli olacaksın. Evet ben o arenada yokum ve olmayacağım.

Sevgi ve azimle beslenip BİZ’i önceliğe alan Anlam Verme Sistemi, yani Gelişim Odaklı Değerler Kültürü nedir ve nasıl inşa edilip canlı tutulur? İşte benim emek verdiğim alan. Bu alanda emek vermek istiyorsanız, bugün bir kaşık yoğurdunuzla ne yapacağınıza öncelik verirsiniz. Umarım hastalıkla uğraşırken, hastalığı doğuran koşulları ve nedenleri görmezlikten gelmezsiniz.

Ben ne yapıyorum? Sevgi kültürü kavramlarını tanımlamak, açıklamak için, karı koca ilişkisi, eğitim sistemi, toplumsal yapı içinden örnekler vererek kitaplar yazıyor, seminerler veriyor, videolar çekiyorum. Sosyal medyadan bu tür yazılar yazıyorum. Umudum o ki ben ölünce bedenimle beraber bu kitaplar, videolar, yazılar da mezara gömülmezler. Bir kaşık yoğurdunu keşfeden bu ülkenin savaşçıları BİZ’in, hakkaniyetin, kul hakkının gerçekten yaşandığı aileler, okullar, iş yerleri, siyasi partiler, kısacası BİZ değerleri üzerine bir uygarlık kurma yolunda çabalarını sürdürürler. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Selamlar.

Doğan Cüceloğlu (28 Temmuz 2020)