YAĞLIDİREK

(birinci kitabım baklava desenli ev’e, 2011 yılına doğru bi uzanalım bakalım….. görülen lüzum üzerine)

YAĞLIDİREK

şu memlekette hemen hiçbirimiz asıl ilgi alanımızdaki mesleklerde diğiliz; köpeklerden çok korkan bi veteriner tanıyorum örneğin.. 48 kilo ağırlığında, üflesen uçacak denen türden bi tanıdığımın güvenlik şirketi var.. yüzme bilmeyen ve hayatında hiç denize girmemiş bi arkadaşım liman işletmelerinde, kıyı emniyeti biriminde çalışıyor mesela.. (nasıl becerir bilmem, deniz kuvvetlerimizdeki amirallerin çoğunda bundaki karizma yoktur)

her yıl kabotaj bayramı çerçevesinde giresun limanında düzenlenen geleneksel yağlıdirek ve yüzme yarışlarının tertip komitesinde bu yıl bu arkadaşım da vardı her nasılsa..

bu da bi bayramlaşma sayılır.. nasıl ki, her cumhuriyet bayramı’nda, tanıdığım tüm adam gibi adam’lar birbirimize ”iyi bayramlar” telefonu açmayı alışkanlık edindik, kabotaj bayramı için de bu arkadaşımın yanına uğramayı ihmal etmedim.. yaradılışı gereği, yaptığı işe sımsıkı bağlıdır kardeşim, benim böyle bi günde ziyaretine gitmeyişimi, düşman gemilerinin kara sularımıza girmesi kadar ağır ve onur kırıcı bulabilir..

neme gerek..

**** ****

bayramlara, herhangi bi vesileyle halkın sokaklarda olmasına bayılırım oldum olası.. sabah uyandığımda da içim içime sığmıyordu, kendimi liman mevkii’ne attım derhal.. küçük yer giresun, tertip komitesinin diğer üyeleri de hep tanıdık kişilerdi.. gariptir, bunca senedir hiçbirini bi kez olsun mayoyla görmedim.. kırk yıldır hiç bronzlaşmadı bu komite..

ben gittiğimde, mühim bi nato tatbikatını sevk ve idare eder bi ciddiyetle, çardak altında limonata içerek yarışmaları izliyorlardı hepbir..

ilk kez onları denize nazır bi ortamda soğuk bira harici bişey içerken görmenin burukluğunu yaşadım.. şaşakaldım;

-”ulan hiçbiriniz şu yağlıdirekte bi adım bile atamadan denize düşersiniz, yüzme yarışlarına girseniz akıntıya kapılıp kaybolursunuz, ne işiniz var la burada” falan diyemedim..

nasıl diyim? vali, belediye başkanı, garnizon komutanı da oracıktaydı.. canım sıkıldı hallarına..

bol bol limonata içtim ben de..

**** ****

limonata giresun’da büyük bi sosyal yardımlaşma işlevine sahip bi içecektir ve en az bağ-kur kadar değerlidir halkımızın gözünde..

sayıları bi elin parmakları kadar azalmış seyyar satıcı amcalarımız, minik el arabalarında gezdirirler giresun limonatasını.. asıl satış gelirlerini ”sebil” olgusundan elde ederler..

vicdan ve yufka yürek sahibi biri çıkar, limonatacıya 20 lira falan verir, ”zebil ettim” diye belirtir.. amcamız da o paranın karşıladığı miktarda bardağı doldurur, Allah kabul etsin diyerek, çocuğu-yaşlısı pek çok vatandaşa ücretsiz limonata dağıtır..

bencileyin de kaç kez içmek durumunda kaldım.. tam yanından geçiyordum ve sebil sahibinin mutluluğuna ortak olmak istedim.. boğazımdan aşşaa akıp giden giresunluluktu, salt limonata serinliği diğil..

**** ****

limonatacı amcalara gaddarca davranan işgüzar zabıtaları düşünürken dalmış gitmişim.. yarışmalar bitmiş, hiçbi telefat vermeden, kimse boğulmadan tamamlanmış çok şükür..

arkadaşlarımla ”hadi nice bayramlara” şakasıyla vedalaşırken, ansızın, kutlamalara akşam meyhanede devam kararı aldık, napalım.. hem, evden çıkmak için iyi bi mazeretti, erkek erkeğe eğlenecektik..

bayramlar kutlanmak içindi..gerekirse ellerimize birer kutu bira alır, diğer elimizle meşale tutar, fener alayı bile düzenlerdik.. kim karışacakmış!!!

**** ****

akşam evden çıkışım öyle kolay olmadı.. sevgili eşim diretti;

-”illa ben de gelecem, bakim her gece her gece ne haltlar karıştırıyonuz”??

şu bayram gecesindeee, şanlı bayrağımızın dalgalandığı her yeeer diyip başladığım ve net bi duygu sömürüsü içeren konuşmamı dikkate de almadı.. birlikte evden çıkışımız uzadı, geç kaldık..

ve okula velisiyle gelen öğrenci misali utanç verici bi duyguyla meyhaneye girdim malesef..

sabah, ısrarla ”erkek erkeğe” şartını koymuş tüm arkadaşlarım eşleriyle gelmiş, kuzu kuzu oturuyorlardı masamızda.. sessizce ”vay kılıbıklar” diye dalgamı geçtim..

hepsi de anlaşılmaz sesler çıkartarak uzun uzun homurdandılar..

**** ****

masada genelde siyaset konuşuldu.. bizim, donanma komutanı edasındaki arkadaş, yanımızda eşlerimizin olduğunu unutup; ”a kodumun çocukları” diye sövdü o malum ve hak eden kişiye ve yardakçılarına.. sonra utandı, özür diledi yenge’lerden;

-”çok pardon yaa, orospu çocukları diyecektim, dilim sürçtü kızlar”..

daha az ayıp küfür!!!!

**** ****

sövecek neler var aslında..

biyoloji mezunu bi dostum simit satıyo örneğin..

süper zeka, pırlanta gibi bi çocuk..

böyle bi rezaletin mizahını yapmak yakışmaz bana,

susuyorum..