HAMAM

Besbellim yaz ayıydı, hepbir Giresun‘daydık.
Abim gelmiş, ben gelmişim.
Mutluluktu kod adı.
***
Akşam yemeği için ablamda olunacaktı.
Ne halt etim gündüz bilmem, azıcık geciktimdi ben. Hızlı hızlı girip apartmandan, koşar adım çaldım zili.
Açıldı kapı. Ne göreyim? Abimle eniştem, holde, ”doncak” bekliyo?
-”Naapıyonuz yahu böyle” diyebildimdi bitek?
Meğer onlar da az evvel gelmişler’miş. ablam yeni temizlik yapmış’mış, basmış fırçayı;
-”Dışardan gelip de pis pantolonla oturtmam sizi, çıkarın çabuk, eşofman verecem”.
***
Yani, diyeceğim şudur sevgili kardeşlerim; herşeyin bi açıklaması vardır hayatta. Afallamaya gerek yoktur.
Evin girişinde iki tane baksırlı adam varsa? Hem de biri abin, biri eniştense?
Gayet normaldir.
***
Salt ablam mı? Hayır!
Temizlik hastalığı çok kişide görülür maalesef. Doğdum doğalı, böyle nice insan tanıdım. Oturamaz, kalkamaz, el süremez, dokunamaz…
İyi de eskiden, haftada sadece bi kez yıkanılıyordu ama?
Pazar günleri. Evet evet, banyo günleriydi pazarlar..
Pazar’lık yazıları gibi aynen, Türk basınının…
***
6 gün boyu yıkanmadan durulur mu? Pis milletiz işte. Aslı astarı budur insanımızın, başka bişey değiliz hiç…
Bi Atatürk, bi tüplü şofben, bi elektrikli termosifon, anca bu kadar temizleyebildi bu coğrafyayı.
***
Yeri geldi, düşünmemek elde midir?
Yalnızca bizim aile mi pazarları yıkanırdı? Değildi tabi, öyle olmadığını biliyorum, çevremden.
Peki, öyleyse, salt Giresun’a özgü müydü bu? Hayır.
Bi şekilde duymuşluğumuz, tv dizilerinde görmüşlüğümüz olurdu küçüklüğümüzde; büyük şehirlerde misal, haftada bi kez sıcak su veriliyordu, sitelerde, apartmanlarda falan.
Şimdi, kimse bana çıkıp demesin; ”Biz Alucra‘da her gün yıkanırdık kardeşim”.
***
Apartmanlara sıcak suyu veren kimdi peki?
Kapıcı denen abilerdi, muhtemelen. Herifin hayal dünyası ne geniştir kim bilir;
-”Şimdi 4 numaradaki kadın çimecek, şimdi 7 numaradaki kız duşa girecek”.
Buna kısaca;
-”Hormonların gümbürtüsü başıma vurur” denir arkadaşlar.
Büyük ihtimalle kapıcı gısmısı ezelden ”telef”tir bu yüzden.
***
Birinci soru; bu kadar millet bitek cumartesi geceleri mi sevişebiliyordu??
Öyleyse vah ki ne vah! Daha bu vatan nasıl kalkınsın!
İkinci soru; havası-suyu-taşı-toprağı bu kadar mı temizdi Anadolu’nun eskiden? Haftada bikez yıkanıldığı halde, öyle çok da yağlı falan diğildi kimsenin saçı başı?
Ugh!!!
***
Tam 1 yıl önce bugün çok kıymetli eniştem Ahmet Pezükoğlu’nu yitirdik. O’nu bu yazıyla anayım dedim. Gerçi her daim bi biçimde anımsıyoruz o güzel yürekli insanı… Yattığı yer yüce yaradanın nuruyla dolsun.
Yazı finali 1: Ablam, girişte iki adet eşofman bulundurmaktaydı. Biri eniştem için, diğeri benim için. Eniştem genelde homur homur ederek giyer, bense görmezden gelirdim.
Yazı finali 2: Ablama her kimden gelmişse o gen, bana da duş yapma hastalığı olarak gelmiştir. Sabah akşam iki kez duş aldığım halde, şöyle ikindi vakti gibi aklıma düşer; ”Ula keşke gendime bi hamam açsaydım. Her dakka ne güzel yıkanırdım”…
Seviyorum sıcak suyu, napim? Hem ayrıca, “Yari güzel olan hergün hamamdan gelir” diye bi türkü vardır. Beni kast ediyo olmalı!!! Halk türküleri yalan söylemez!
Yazı finali 3: Üç yokmuş la. Kusura bakmayın.