EGEMENLİK

Giresun Belediyesi’nin çalışkan evladı Emine Can Çetinkaya’nın “fikir anneliğiyle” bi araya geldik, Ulusal Egemenlik konulu panelde.
Duayenimiz Aynur Hancıoğlu, sevgili dostum Dr. Ruşen Topallı ve ben…
Düzenleyenler ve katılıp dinleyenler sağolsunlar.
Orada söylediklerimi gazete köşeme de taşımak istiyorum.
*** *** ***
İnsanlık tarihi hep, muktedirle halk arasındaki güç savaşımı biçiminde ilerledi. Kimdir muktedir? Kral, çar, imparator, padişah vs vs… Dünyanın her yerinde muktedirin sonunu emperyalizm belirledi. Tarihteki örneklerini Fransa, Almanya gibi, gayet iyi biliriz. Bir bölümünüyse bizzat bizim kuşaklar da yaşadık; Yugosavya, İran, Romanya, Sovyetler Birliği gibi…
Oysa Türkiye, dünyada bir ilk olarak muktedirle birlikte emperyalizmi de yendi. Bunun başka bir örneği görülmedi. Çünkü Mustafa Kemal diye biri yalnızca bize nasip olmuştu.
***
Mustafa Kemal, iki kavrama sırtını dayadı; Tam Bağımsızlık ve Ulusal Egemenlik.
Bizlerin, sizlerin, hepimizin, tam bağımsız bir vatanda, bayram armağan edilmiş çocuklar olarak doğmamızın adına ulusal egemenlik denir.
Karşımıza bu anlamda çıkartılan ilk sorun; “vay efendim egemenlik ulusun değil, egemenlik Allah’ındır” ikilemiydi. Keşke öyle olsaydı, keşke egemenlik gerçekten böğürtlen, kuş, kuzu, çiçek, kelebek yaratmış yüce Yaradan’da olabilseydi. Ama pratikte böyle olamadı, Allah adına hareket ettiğini söyleyenlerin memleketi getirdikleri durumu görmekteyiz; badem bıyık, kara çarşaf, karanlık yurt köşelerinde tecavüze uğrayan çocuklar, her alanda liyakatsizlik…
Ben, yine sözümdeyim, keşke egemenlik yüce Yaradan’da kalsaydı…
Bakın… Bizlere yıllarca, kutlu doğum haftası diye bir büyük rezaleti kutlattılar. Hani neredeler şimdi? Bu toprakların genleriyle oynamayacaktın kardeşim!
İşte böyle silinir gidersin.
İşte bizim Ulusal Egemenlik Haftamız seni ezer, geçer!
***
Ulusal Egemenlik salt bir seçim sandığı değildir. Nedir peki? Geldikleri gibi giderler diyebilmektir. Cephede bile kitap okuyabilmektir. 200 metre yakınında düşman varken, henüz kurmadığı Cumhuriyet’teki öğretmen maaşlarını belirleyebilmektir. İlk icraat olarak filarmoni orkestrası kurabilmektir. Kılıç çatan teğmendir bir de.
İşte biz, bugünkü Bilgi Yurdu olarak, bu orkestrayı yaşama katabilmiş bir büyük adamın evlatları olma gururuyla, Giresun’a gelip ziyaret ettiği tek kurum olmanın onuruyla yaşıyoruz.
***
Tam Bağımsızlık ve Ulusal Egemenlik yurdumuzda aşama aşama oturdu. Amasya Genelgesi, Erzurum Kongresi, Sivas Kongresi, Misak-ı Milli, Düzenli Ordunun Kurulması, Milli Mücadele ve Büyük Millet Meclisi’nin açılması…
Hepinizin çok iyi bildiği bu konuları sizlere anlatacak değilim, ama dertleşme babında (çünkü dertleşmeye gerçekten ihtiyacımız var) düzenli ordu başlığına şöyle bir değinip geçmek isterim.
Bugün, Diyarbakır dağlarındaki it sürüsünün adı ” barış ve demokrasi” oldu, buna karşılık kahraman Türk Ordularının Cumhuriyetimizin arkasında aslanlar gibi durmasının adıysa “askeri vesayet” oldu. Bu devleti asker kurdu, elbette eserinin arkasında duracaktır, kime ne yahu?
Bu oyuna gelen namerttir!
***
Ulusal Egemenliğin vücut bulduğu en görkemli şey olarak, Ata’mızın Bursa Nutku’nu görürüm. Dünyada yalnızca Mustafa Kemal’in söyleyebileceği bu sözler özetle; “Türk genci, Cumhuriyet’in tehlikede olduğunu hissettiğinde, bu memleketin askeri, polisi, hakimi, savcısı var diye beklemeyecek, duruma bizzat el koyacaktır. Gerekirse bu uğurda hapse düşecek, orada benden bile yardım beklemeyecek, Cumhuriyet’i kurtaracaktır. Benim anladığım gençlik budur” şeklindedir.
Ve…….
Bu benzersiz sözlere uymuş, bu emre itaat etmiş tek bir insan tanıyorum. Deniz Gezmiş. (Ve arkadaşları tabii).
Deniz Gezmiş’in sözlerinde ve yaşamında, doğrudan Andımız’ı buluruz. Doğrudan Mustafa Kemal’i buluruz. Varlığını, varlığımıza armağan etti Deniz Gezmiş. Bunu söyleyerek öldü. Tam Bağımsız Türkiye uğruna can verdi.
Ulusal Egemenlik direkt olarak Deniz Gezmiş’tir!
***
Günümüze gelirsek…
Eli kanlı bebek katilinin Millet Meclisi’nde konuşma yapma olasılığı gündemde… Benim ve bizlerin cesedini çiğnemeden böyle bir şeyin yapılabilmesi mümkün değildir. Bunun altını çizelim, bir!
İkincisi. Yine de şifa diliyorum, kötü konuşmak istemem, Sırrı Bey; “Bu Cumhuriyet bize ne verdi” diyebilmiştir. Cumhurbaşkanının bir biçimde görevinin başında olmadığı durumlarda, devletin başı sensin, protokolde 1 numaralı insansın, daha ne olacaktı, daha ne verilecekti ulan, deyip susmakla yetinelim!
***
Hepinize teşekkür ederek sözlerimi bitireyim.
Yılmayın, dik durun, emperyalizmin bütün enstrümanları deşifredir, Türkiye Cumhuriyeti’ni yıkacak gücü kalmamıştır, damarlarınızdaki asil kana güvenin.
Türkiye Cumhuriyeti İlelebet Payidar Kalacaktır” diyen Başkomutan’ın yolundan ayrılmayın.
23 Nisan Ulusal Egemenlik Bayramı, hep tertemiz çocuk kalabilmişlere kutlu olsun.