Resim ve ses tiyatrosunun bir araya geldiği dijital tiyatro projesi PAINTelling, ilk ürünü “SESSİZ”in ardından geçtiğimiz hafta ikinci ürünü “BEN… ÖLÜM!”ü de seyirciyle buluşturdu.
Adını “painting” [resim] ve “storytelling” [hikâye anlatıcılığı] kelimelerinin birleşiminden alan PAINTelling, resim ve tiyatro sanatını bir araya getiren yeni bir form denemesi. Dijital tiyatronun olanaklarının araştırıldığı bu projede resimde görülen sahne, bir olayın son ânı olarak hayal ediliyor ve “Bu tabloda gerçekleşen olay nedir?” sorusuna cevap oluşturacak bir hikâye tasarlanıyor. Tabloda yer alan karakterlerin gözünden hikâyenin bu sona doğru nasıl geliştiğini anlatan ses tiyatrosu oyunları üretiliyor. Proje web sitesi paintelling.org üzerinden seyirci, tablodaki karakterlerin üzerine tıklayarak oyunları dinleyebilir, hikâyenin farklı karakterlerin perspektifinden nasıl geliştiğine şahit olabilir.
Bu proje ile, çarpıcı bir hızla dijitalleşen dünyada, dijitalleşmenin getirdiği olanakları kullanarak tiyatroya var olabileceği yeni “dijital mekânlar” yaratılması hedefleniyor. Projenin temel amaçları arasında, PAINTelling platformu aracılığıyla resim ve tiyatro sanatını daha geniş ve çeşitli bir seyirci kitlesine ulaştırmak yer alıyor. Sanatsal olarak Artizan Kültür-Sanat Çevresi katkılarıyla hazırlanan projede, görme ve duyma engelliler için sitenin erişilebilir kılınması adına Boğaziçi Üniversitesi Görme Engelliler Teknoloji ve Eğitim Laboratuvarı (GETEM) ile çalışıldı. British Council Yaratıcı Yapımcılar Programı kapsamında desteklenen proje ilk ürünü “SESSİZ”in ardından geçtiğimiz hafta ikinci ürünü “BEN… ÖLÜM!”ü de seyirciyle buluşturdu.
“SESSİZ”
“Bir kadın kaçıyor… Kulağında sesler… Kendi sesi? Yok. Tepesinde uçaklar… Oyun mu oynuyorlar? Nedir bu kulağınızdaki? Kabus mu, gerçek mi? Peki, hiç bitmeyecek mi?”
Projenin ilk ürünü “SESSİZ”, Siobhán Hapaska’nın “İsimsiz” eserinden hareketle oluşturuldu. Çoğunluğu eril seslerden oluşan bir dünyada, bir kadın şarkıcının kendi sesini bulma yolculuğunu ele alıyor. İlk PAINTelling olma özelliği taşıyan “SESSİZ”, Mehmet Can Engül ve Elif Karaman tarafından yazıldı. Mehmet Can Engül’ün reji sorumluluğunu aldığı projede, karakterler Elif Karaman ve Günkut Güven tarafından canlandırıldı. Müzik Rubâr Dindar; proje ses tasarımı Rubâr Dindar ve Mert Alperten tarafından gerçekleştirildi.
“BEN… ÖLÜM!”
“İskeletora bakın, iskeletora! Böğründe bir ok, dikildi adamcağızın karşısına! Yaşlı adam cesaretini toplayıp kim olduğunu sorduğunda “Ben…” dedi iskelet kararlılıkla, “Ben… Ölüm!”
Eser: Projenin ikinci ürünü “BEN… ÖLÜM!”, İngiliz ressam Joseph Wright of Derby’nin “Yaşlı Adam ve Ölüm” eserinden hareketle oluşturuldu. “Yaşlı Adam” ve “İskelet” gözünden oluşturulan iki sesli oyun tek bir hikâyeyi merkeze alıyor: Ölüm ile karşılaşan bir politikacının hikâyesi. Mehmet Can Engül tarafından yazılan oyunlardaki karakterler Cüneyt Yalaz tarafından canlandırıldı. Ses tasarımı Mert Alperten’e, müzikler ise Rubâr Dindar’a ait.