1962 Şubat’ında Urbana’daki Illinois Üniversitesi’ne Elektrik- Elektronik Mühendisliği’nde doktora öğrenimi için gittim. Aynı üniversiteye 1964 yılında doktora öğrenimi için gelen Doğan Cüceloğlu ile tanıştık ve arkadaşlığımız, aramızdan ayrıldığı 16 Şubat 2021’e kadar gittikçe derinlik kazanarak sürdü.
(…)
Doğan Cüceloğlu yaşadığı sürece çalıştı, araştırdı ve ÜRETTİ. Onunla zaman zaman keyifli ve karşılıklı etkileyici sohbetlerimiz oldu. Bu sohbetlerimizin bir kısmını Doğan, Derviş’in Aklı başlıklı kitap olarak kaleme aldı; bunun için kendisine müteşekkirim.
28 Ocak 2021’de bana gönderdiği son mesajının ilk satırı “Ahmetciğim sohbetlerimizi özledim,” idi. Çok okurdu; en son gelişmelerden hep haberdar olurdu. (…)
İkimiz de Beşiktaş ilçesinin Akat Mahallesi’nde ve birbirimize yakın oturduğumuz için aynı berbere gider, aynı esnaflardan alışveriş ederdik. Bu vesilelerle de kendisini yakinen tanırdım. Ben ona, “Bundan daha kâmil insan olamaz,” anlamında ERMİŞ insan derdim. Gerçekten, her bakımdan MÜSTESNA bir insandı.
Kendini Keşfetmeye, Zorluklarla Başa Çıkmaya VAR MISIN? başlıklı son kitabının yirmi üçüncü sayfasında diyor ki; “Çektiğim hiçbir acı nedensiz değil. Ben onlar sayesinde ‘ben’ oldum… Ben kendi adıma ‘gözlemleyen bilincime’ daha erken ulaşmak isterdim. Rüzgâra kapılmış bir yaprak parçası olmaktansa, yönünü belirleyen, rotasını ve etki alanını keşfetmiş bir insan olma haline daha önce ulaşmak isterdim.”
Doğan Cüceloğlu 1975 yılında çocuklarını Amerika’da bırakıp Türkiye’ye yalnız başına döndükten sonra uzun süre çok acı çekti ve bu süreçte ve sonrasında kendisini çok geliştirdi. Diyebilirim ki hayatının kalan kısmını Türk insanının, özellikle Türk çocuklarının “kalıplanmış” değil de sorgulayıcı olarak yetişmelerine yardımcı olmaya adadı.
İNANILMAZ DERECEDE BAŞARILI olduğu kanısındayım. Bence ölümünün insanlarımızda uyandırdığı etki benzersiz ve bu ne kadar çok insanımızın hayatına dokunduğunun bir göstergesi. Bir bilim insanının olumlu yönde bu kadar çok insanımızı etkilemiş olması Türk insanının iyi yönde yol alabileceğinin de bir göstergesi; bizler için bir iyimser olma sebebidir.
Türk toplumunun bir Doğan Cüceloğlu çıkarması, onun geleceğinin çok daha iyi olacağının bir göstergesidir kanısındayım.
Doğan kardeşimi sevgi, özlem ve hasretle anıyorum.
(İYİ Kİ Kitabından – Ahmet Dervişoğlu)
1
