Daha dün gibi hatırlıyorum ilk görüştüğümüz zamanı. İçim içime sığmıyordu. Doğan dayımı görüp sonunda onunla birlikte vakit geçirmek şahane bir duyguydu. Ben ne diyeceğimi çok bilemesem de o konuştukça sanki onun konuşması beni de açıyor gibiydi. Böyle içindeki cesaret ve özgüveni âdeta bana aşılıyor gibi hissediyordum. İlk günden itibaren her görüşmemizde bana benimle gurur duyduğunu söylerdi. O sözleri dayımdan duymanın verdiği mutlulukla karşılaştıracağım sayılı şey vardır hayatımda.
İlerleyen zamanlarda görüşmelerimiz düzenli bir şekilde devam etti. Ben kendisinin vakti müsait oldukça ziyaretine gidip, ağzından çıkan her kelimeyi hayatıma en iyi şekilde nasıl uyarlayabilirim diye bakıyordum. Bu sadece konuşmasından ibaret değildi tabii. Onunla çıktığımızda dışarıda yürürken etrafına tebessümüyle yaydığı inanılmaz enerji olsun, hayvanlara olan şefkati olsun, insanların onu gördüğünde yaşadığı heyecanı aynı heyecanla onlara yansıtması olsun.
Dayımın gerek davranış ve tavsiyeleri gerekse beni okuma konusunda cesaretlendirmesi ile hayatı yeniden keşfetme heyecanı yakalamış, çok farklı bir kişi haline geldiğimi fark ediyordum. Bu süreç hayatımda ve hayal dünyamda yepyeni kapılar açtı. İkinci sene sonrasında okulda sosyal faaliyetlere katılan ve kendine güvenen bambaşka bir ben olmuştum. Ve bu, lise mezuniyetime kadar artarak devam etti. Artık ne istediğini bilen ve ayakları daha sağlam yere basan bir Mustafa vardı.
Üniversite sınavları sonrasında Türkiye’deki üniversitelere girmeye yeterli derecede bir puan almış olsam da içimde yurt dışına gidip okuma arzusunu dizginleyemiyordum. Bundan ilk olarak dayıma bahsettim. Kendisi benim mentorum olduğu için onun önerisi doğrultusunda hareket etmek istiyordum. Daha dün gibi hatırlıyorum o konuşmayı. Nedenlerimi, düşüncelerimi sorarak en ince ayrıntısına kadar dinledi. Hatta sonrasında seçtiğim üniversitenin eğitim düzeyinden öğretici kadrosuna kadar beraber inceledik.
Eğitimle başlayıp sonrasında çalışma hayatına evrilerek devam eden ilk yurt dışı maceram böylelikle başladı. O süreçte de sürekli irtibat halindeydik. Bana e-postayla tavsiye ettiği kitap isimlerini gönderir, yabancı kaynaklardan da en iyi şekilde faydalanmam gerektiğini söylerdi. Türkiye’ye geldiğim zaman ilk iş her zaman benim için Doğan dayımı görmekti.
Kendisini ziyaret ettiğim süreçte fikirleri ve paylaşımlarıyla gerçekten bana çok destek olan dayımın değerli eşi Yıldız abla ve kızı Umay’dan da söz etmeden geçemeyeceğim. Samimiyetlerinden ötürü hiçbir zaman evlerinde dışarıdan gelmiş biri gibi hissetmedim. Hep oranın parçası gibiydim. Birlikte yediğimiz akşam yemekleri olsun, sonrasında bana sordukları sorular, ilgiyle dinledikleri zamanlar olsun benim için çok değerli anılar.
Dayımla paylaştığım her ânın çok farklı etkileri oldu hayatıma. Onunla paylaştığımız birkaç saat sonrasında gelen sanki binlerce sayfalık kitap okumuşluk hissi ve bununla birlikte oluşan farkındalıklar yepyeni kapılar açtı bilincimde. Samimiyetle ve içten söylenmiş “Seninle gurur duyuyorum Mustafa,” cümlesinin bana verdiği sözlü etkinin, cesaretin benzeri daha etkili bir söz yok sanırsam hayatımda.
Kendi potansiyelime ve yeteneklerime giden yolda her daim yanımda olan mentorum, öğretmenim, en yakın dostum Doğan dayımı arkasında bıraktığı güzel ânları ve anıları en iyi şekilde yaşatma temennisi ile ebediyete uğurladık.
Onu kaybetmiş olmanın üzüntüsünü yazmaktan ziyade benim asıl niyetim, kendisini tanımış olmanın güzelliklerinden elimden geldiğince bahsedebilmekti. Kendisine vefatından bir hafta önce, doğum gününde normal kutlamalarıma nazaran ilk defa daha uzun ve şükranlarımı ileten bir mesaj yazmıştım ve bu onu çok mutlu etmişti. Bu da bir nevi benim için kendisiyle vedalaşma olmuştu. O günden sonra sevdiklerimle yapacağım paylaşımları ve güzellikleri ertelememeyi öğrendim.
Mesajı da sizlerle paylaşmak istiyorum:
Son zamanlarda bulunduğum proje itibarıyla biraz daha kendimi dinleyebileceğim bir bölgede yaşıyorum. Bir aydır buradayım ve nasipse hafta sonu döneceğim. Bu süreç bana gerçekten çok farklı şeyler öğretti. Öncelikle gördüklerim ve yaşadığım olaylardan ötürü şükür duygumun geliştiğine inanıyorum. Bu süreçte yanımda getirdiğim kitaplarla da kendime daha düzenli bir okuma planı çıkarıp takip etme imkânım oldu. Genel olarak kendime dair yaşanmışlıkları daha derin düşünerek süzgeçten geçirme şansını elde etmek benim için güzel bir fırsattı.
Bulunduğum bu yolculukta gerçekten etkiniz ve destekleriniz için çok müteşekkirim. Sizin vesilenizle başlayan maceramın bana kazandırdığı gerek uluslararası tecrübeler gerekse kendi içimde potansiyelimi keşfetme şansını elde etmemi sağlayacak anılar beni bu anda olduğum kişi yaptı. Bu benim için hiç olamayabilirdi ve bu yolculuğa hiç çıkamayabilirdim de. Sizin gibi bir mentora sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum.
Yeni yaşınız kutlu olsun dayıcığım. Daha nice kitaplarınızı okuyacağımız, sohbetlerinizi dinleyebileceğimiz, sağlıklı ve huzurlu yaşlar diliyorum.
(İYİ Kİ Kitabından – Mustafa Şahin )
1
2
3
4
5
6
