Protez Bacaklı Hayat

Mürekkebi kızıl şarap,
Kurşun gözlerinde, serseri bir bakış kalemin…
Olmasaydı kelimelerde İlah’ın gücü
Yoğrulup gözyaşında ağaç,
kağıt olmazdı…
Bu kadar istemezdi İrene sevdiğine kitap olmayı
Kaçak bir gezegen yaratmazdı, uçan balon içinde
Geceleri örtünsün diye asi çocuklar
Pamuktan sözler örmezdi
Şiirle karışık zehir hayatta;
Bankta geçen ömrünü de severdi
İltica etmek isterken güneşin kentine
Protez ayaklarını da yıkardı genç neferin
Değil mi ki gümüş heykeller kentiydi yalnızlık
Ve İbrahim’in baltasında saklı mutlu insanlık!

(Denizin Üvey Kızı)